Vijf jaar Laura’s Hondenschool
Het verleden, het heden en flirten met de toekomst
Vijf jaar geleden, midden in de coronaperiode, begon ik iets waarvan ik niet wist waar het zou eindigen. Het kynologisch gedragscentrum waar ik destijds werkte – Service4Dogs – moest de deuren sluiten. Met de motiverende woorden van Yvonne en Ruud besloot ik juist toen, in misschien wel de minst logische tijd, mijn eigen hondenschool te starten.
Ik had geen strak businessplan, geen routekaart. Wel een heldere intentie: ik zou trouw blijven aan mijn eigen idealen – in mijn werk als hondencoach én als mens.
In de afgelopen vijf jaar heb ik ontzettend veel mogen leren. Natuurlijk over honden, gedrag en training – maar vooral ook over mezelf. Hoe ik omga met tegenslagen. Hoe flexibel ik ben. Wanneer ik meebeweeg en wanneer ik op mijn strepen blijf staan.
Een grote wending was onze verhuizing naar Brabant. Weg uit mijn vertrouwde polder, het netwerk dat ik in dertien jaar had opgebouwd, de mensen die wisten wat ik deed en waarvoor ik stond. Ik begon weer vanaf nul – als ‘die hondentrainer van boven de sloot’. En ja, ik deed het anders dan men hier gewend was. Niet beter, niet slechter – anders.
Wat ik vooraf niet wist, is hoe groot de culturele verschillen binnen Nederland kunnen zijn. Als ondernemer moest en moet ik daarin mijn weg vinden.
Het grootste keerpunt, persoonlijk én professioneel, was het verlies van Laicka en Fix – mijn twee grote liefdes op vier poten. Het heeft me veranderd. Niet alleen als mens, maar ook als hondencoach. Het was de ervaring die ik als laatste nog niet uit eigen hand kende: het maken van onmogelijke keuzes. De leegte sindsdien is diep en voelbaar.
Vandaag – 1 juli – bestaat Laura’s Hondenschool officieel vijf jaar. Maar het is ook de dag waarop ik over de magische helft ben…
…de helft van het wachten, van het dromen. Want als alles goed mag gaan, komt ons nieuwe meisje eraan.
De komende maanden komen er weer honden over de vloer. Nog niet Laxi, maar een mooie opwarming:
– Xena, de toekomstige moeder van Laxi
– Chewie, een achternichtje van Fix
– Een ongekend lelijke Engelse Bulldog vol humor
– En een gevoelig, zacht Fries Stabijtje
Ze vormen samen een vrolijk voorprogramma, waarin we letterlijk en figuurlijk warm kunnen draaien. Want als het meezit, start in november het grote aftellen naar onze pup – een Hollandse Herder langhaar. Geen dopaminerush van de zoveelste impuls, maar een diepe, rustige verbinding met een hond die, net als ik, mag landen.
Hoe Laxi mijn leven en werk gaat beïnvloeden? Dat staat buiten kijf.
Hoe precies? Dat ontdekken we samen.
Ze wordt mijn gids, mijn spiegel en mijn reisgenoot.
Ik wil vandaag iedereen bedanken die bijgedragen heeft aan waar ik nu sta. Of je nu al jaren meeloopt of pas net binnen bent – jouw steun, vertrouwen, samenwerking of luisterend oor maakt verschil.
Een extra dankjewel aan:
– Jobine Pancras van https://www.dierosteopathiejobine.nl/
– Dimphy van Halteren van https://www.haldicoaching.nl/
– Sandy van Gijn van https://www.shiatsu-sandy.nl/
– Miranda van der Meer van https://pipilouhelpt.nl/
– Mirre van Oers van https://www.oerssterk.nl/
– Lily Keus van https://www.naturalpaws.nl/
– Chris Zuiderduin van https://kvg-oegstgeestnoord.nl/
Een goed netwerk is het halve werk. En dat geldt zeker in de wereld van hond en mens, waar verbinding en vertrouwen centraal staan.
Ik kijk uit naar wat komen gaat.
Naar nog meer mensen en honden helpen.
Naar het uitbreiden van mijn netwerk.
En vooral: naar het delen van de reis die voor me ligt.
Een reis met een nieuwe pup.
Een nieuwe rol.
Een nieuwe Laura.
En een nieuwe vorm van verbinding met je hond.