Verdrietige dagen

Er is tot nu toe nog nooit 1 dag geweest dat ik met tegenzin mijn wekker voor werk heb gezet. Ik heb, zoals vele mensen liefkozend zeggen, een hondenbaan. Zo’n 5 tot 6 dagen per week mag ik met honden en hun eigenaar werken, een geschenk! Ik prijs mezelf elke dag gelukkig dat ik weer op pad mag. 
Maar het is niet alleen maar puppy knuffelen, honden “kunstjes” aanleren, ongewenst gedrag ombuigen. 

Er zit ook een flinke verdrietige keerzijde aan dit werk, de vaak nog niet geconstateerde medische kant, pijn bij honden. Steeds meer collega’s en ikzelf zijn, dankzij bijscholing en ervaring, ontzettend scherp om ongemak bij een hond te zien. Soms zijn het de kleine dingen, soms ligt het er enorm dik bovenop. 
Vaak gaan zaken geleidelijk, zeker bij honden die “op leeftijd” zijn. Soms weet je als eigenaar ook niet beter en heb je een pup/hond overgenomen die je helemaal nog niet kent of waarbij een medische oorzaak eigenlijk compleet niet logisch lijkt. Een hele bekende is intolerantie voor een bepaalde stof of nog zo’n lekkere, giardia. Maar soms kan je ook gewoon domme pech hebben en heb je een hond die wat aan zijn skelet iets mankeert. Helaas zien we bij ongewenst gedrag toch zeker in zo’n 70% een medische oorzaak. Best een schrikbarend hoog percentage. 

Deze week staat in het teken van verdrietige dagen. Afscheid van een, voor mij, dierbare hond, welke een fantastisch leven heeft gehad en op de prachtige leeftijd van ruim 13 de regenboogbrug is overgegaan. Maar ook een jonge hond, die mentaal nog niet eens volwassen is. De artsen kunnen niks doen en ik ook niet. Nog even de laatste mensen zien en dan komt zijn tijd er ook aan. Als je werkt met leven, ontkom je niet aan de dood. 

Medische zaken, een nog steeds veel onderbelicht onderwerp in de hondentraining. Een onderwerp wat door steeds meer mensen, serieus genomen wordt. 
Precies de reden waarom ik vaak snel aan de bel trek, een voedingsdeskundige, osteopaat, dierenarts, röntgenfoto’s en ga zo maar door. Zoals ik zelf altijd zeg tegen mijn cursisten, we kunnen trainen tot we een ons wegen, maar als er medisch iets niet in orde is, dan gaat het nooit werken. 

In gedachten bij 2 hele bijzondere honden en hun eigenaren die moeten leven met dit immens grote verdriet.