Elke hond is een werkhond
Toen ik Sjoerd leerde kennen heb ik een ietwat verkeerde inschatting gemaakt van zijn kennis met betrekking tot honden. Naïef als dat ik was, dacht ik dat hij wel zou weten wat het in zou houden om een bepaald type hond te houden. Zijn grote liefde, de Duitse herder.
Gaandeweg onze relatie leerde hij via mij een redelijke basis van kynologische kennis, zeker met betrekking tot “mijn” ras, de Hollandse Herder (langhaar). Ik vertelde hem dat er een verschil is tussen de lijnen welke gefokt worden, de reguliere honden en de werklijnen. Bij ons ras wordt er gesproken over werklijn als de honden geselecteerd worden voor pakwerk/africhting (KNPV/IGP/Franse ring etc) maar eigenlijk is dit kolder. Elke hond is namelijk een werkhond, ongeacht hoe er geselecteerd is, helaas lijken we dat een beetje te zijn vergeten en zijn het gros van de honden “alleen” huishond. Zonde!
Even terug naar de basis, hoe kunnen we onze hond het meest gelukkig maken.
1. Primaire biologische behoeften. Eten, drinken, slapen.
2. Veilige omgeving om te zijn, te voldoen aan punt 1 in zekerheid en veiligheid.
3. Sociale behoeften, fijne relaties/interacties met (andere) mensen (en) honden, mits je hond daar behoefte aan heeft natuurlijk. Een ander mooi woord voor deze laag is wel saamhorigheid.
4. Erkenning, de verdieping in relaties. Gewaardeerd worden, positieve feedback krijgen en erkend worden in jouw gevoel en behoeften.
5. Zelfontplooiing, het ontwikkelen van vaardigheden en talenten.
De reden dat ik deze blog wilde schrijven zijn eigenlijk de laatste 2 punten, (hoewel, nu bezig, punt nummer 3 misschien ook wel aandacht mag hebben).
Anyway, punt nummer 4 en 5, erkenning en zelfontplooiing!
Het gros van de mensen stopt met trainen als de hond is opgevoed, zo enorm zonde! Door deze keus doen we onze honden mentaal eigenlijk enorm te kort. Ze zijn tevreden maar de “glans” in de ogen, het gevoel van “yes” ontbreekt. Voldaan, intens gelukkig om daarna met een flinke zucht in slaap te vallen. Ik gun dit elke hond zo erg!
Samen iets doen, je hond door middel van een hobby laten ontwikkelen, met als heerlijke consequentie, zelfvertrouwen.
Elke hond is stiekem een werkhond, ongeacht grootte, gewicht, ras etc. Alleen verschilt de aanleg (talent) en intensiteit van hobby/werk per individu.
Ik ben groot voorstander van aanlegsporten/hobby’s. Doen met je hond waar die voor gemaakt is (zie de fantastische foto van Laicka bij de schapen, zij had talent, ik beduidend minder). Echt qualitytime samen hebben, samen aan het werk, samen leren, samen het zelfvertrouwen te vergroten, de relatie nog meer verdiepen en daarna voldaan zijn. Er kon voor haar geen enkele andere hobby op tegen het hoeden van schapen. Een fantastische bezigheid om samen te doen.
Nu is het niet altijd mogelijk om een rasspecifieke aanlegsport/hobby uit te oefenen maar wees niet getreurd, er is een algemene aanlegsport waar eigenlijk elke hond talent voor heeft! Neuswerk! Detectie, mantrailen, zweetwerken, SAR, snuffeltuinen/belevingshallen, hersenwerk etc. Neuswerk is zo’n geweldige manier om samen met je hond te doen waar elke hond voor gemaakt is.
Dus schroom niet om een nog diepere verbinding met je hond te krijgen, samen een hobby te zoeken en van jouw hond je eigen werkhond te maken.