Als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg

Waarom je hond niet verandert omdat jij het vervelend vindt – ook niet als het een pup is

“Mijn hond doet… en ik vind dat vervelend.”
Ik hoor het wekelijks. Soms over pubergedrag. Soms over uitvallen. Soms over pups die alles in huis slopen behalve hun eigen speeltjes. En heel eerlijk? Ik begrijp het. Echt.
Je wilt het goed doen. Liefst vanaf dag één. Dus je leest je in, kijkt filmpjes, luistert naar je buurvrouw, je schoonmoeder en de hondentrainer op YouTube die in capslock roept wat je zeker NIET moet doen.

Maar er is één ding dat ik keer op keer zie gebeuren: mensen verwachten verandering van hun hond… zonder zelf iets anders te doen.

Maar ik bedoel het goed

Tuurlijk. Dat twijfel ik geen seconde aan.
Alleen: honden veranderen niet omdat wij het goed bedoelen.
Niet omdat we uitleggen wat we vervelend vinden.
Niet omdat we een andere halsband kopen.
En ook niet omdat we drie boeken hebben gelezen en de pup nu “eigenlijk wel zou moeten weten” dat het niet mag.

Honden leren door herhaling, door context, door duidelijkheid — en vooral: door wat jij doet.

“Het ligt vast aan mij”

Een zin die ik óók vaak hoor. Soms fluisterend, soms als eerste zin in een gesprek.
En hoewel het getuigt van betrokkenheid, klopt het ook niet altijd. Want eerlijk?
Ik zie zelden mensen die écht foute dingen doen. Natuurlijk zie ik wel eens een timing die beter kan, of onbedoeld gedrag dat beloond wordt. Maar mensen die er écht een potje van maken? Die zijn zeldzaam.
Wat veel vaker gebeurt: mensen blijven doen wat ze altijd deden. Omdat ze het niet doorhebben. Of omdat ze bang zijn om het “verkeerd” te doen.

En dan loop je vast

In frustratie. In twijfel. Of in een eindeloze stroom van advies van achttien miljoen andere hondentrainers (waarvan de helft elkaar tegenspreekt).
En jij zit daar dan tussen. Met een pup die overal in bijt. Of een hond die blijft trekken. Of gedrag dat je niet snapt.
En je denkt: maar ik doe toch m’n best?

Dat klopt.
Maar iets moet anders als je iets anders wil.

Wat dan wel?

Eerlijk naar jezelf kijken.
Niet met schuld. Wel met nieuwsgierigheid.
Wat doe jij op dat moment?
Wat zou je anders kunnen doen?
En welke stap voelt haalbaar?

Soms is gedragsverandering geen grote ingreep.
Maar gewoon: één andere stap. Eén patroon doorbreken. Eén moment bewuster zijn.

Waarom ik doe wat ik doe

Daarom bied ik trajecten aan.
Niet omdat ik dé waarheid in pacht heb.
Maar omdat ik naast je wil staan.
En samen wil kijken naar wat wél werkt. Voor jou. Voor je pup. Of voor je puber.
Zodat je hond kan leren — en jij kunt ademhalen.

Niet alles ligt aan jou.
Maar iets ligt wel bij jou.
En daar help ik je graag bij.

💬 Wil je het anders doen, maar weet je niet hoe?

Ik kijk graag met je mee.
In een gratis adviesgesprek zoeken we samen uit waar je nu staat, en welke kleine verandering het verschil kan maken.
Niet om te oordelen.
Maar om ruimte te maken.
Voor beweging. Voor groei. Voor jullie.